ویتامین “آفتاب” موضوع داغی است. برای اکثر افراد تکان دهنده است هنگامی که آنها قبلاً هیچ مشکلی نداشته اند و معتقدند هیچ چیز تغییر نکرده است تا اکنون این مشکل را ایجاد کند. حقیقت این است که تغییرات زیادی ایجاد شده است و کمبود ویتامین D در حال حاضر یک مشکل بهداشت جهانی است که برآورد می شود 1 میلیارد نفر در سراسر جهان دچار کمبود اند.
ویتامین ها مواد مغذی اساسی محسوب می شوند زیرا بدن شما قادر به ساختن آنها نیست و یا به مقدار کافی برای جلوگیری از پیامدهای منفی سلامتی یا بیماری ها ساخته می شود. بنابراین ضروری است که ویتامین ها را از طریق مواد غذایی و یا مکمل ها برای بدن خود تأمین کنید. ویتامین D یکی از چهار ویتامین محلول در چربی (A ، D ، E و K) است. دو شکل ویتامین D وجود دارد: D2 و D3. ویتامین D2، همچنین به عنوان ارگواکلسیفرول شناخته می شود، از غذاهای غنی شده، غذاهای گیاهی و مکمل های بدون نسخه تهیه می شود. ویتامین D3، که به نام کوله‌کالسیفرول نیز شناخته می شود، از غذاهای غنی شده، غذاهای حیوانی (ماهی های چرب ، روغن کبد COD ، تخم مرغ و کبد)، مکمل ها تهیه می شود و در صورت قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) از خورشید می توان از داخل بدن تهیه کرد. از نظر ساختاری، این دو یکسان نیستند. بسیاری بر این باورند که ویتامین D باید به عنوان یک هورمون طبقه بندی شود و برخی آن را نوروستروئید فراموش شده می‌نامند. عواقب سلامتی ناشی از کمبود آن بسیار فراتر از راشتیسم و آنچه که با هر ویتامین دیگری رخ می دهد است. و برخلاف ویتامین های دیگر، می‌تواند توسط بدن شما در معرض آفتاب ساخته شود و فرم فعال در بدن شما با نام کلسیترول شباهت هایی با سایر هورمون ها (استروژن، کورتیزول و تستوسترون) داشته باشد.